W pięknym, fundowanym na przełomie XVII i XVIII wieku przez chorążego krakowskiego Andrzeja Żydowskiego klasztorze OO. Franciszkanów Reformatów, znajduje się Muzeum. To prywatna inicjatywa Rafała Piskorka, kolekcjonera, pasjonata historii, a przy okazji członka Towarzystwa Miłośników Kęt. Znajdziemy tutaj ponad czterysta dziewiętnastowiecznych figurek, kilkadziesiąt rzeźb, kadzielnice (najstarsze z XVIII wieku), monstrancje, kielichy mszalne, stare księgi, przykłady sztuki religijnej, użytkowej i ludowej. Eksponaty pochodzą z Polski, Czech, Austrii, Niemiec, Francji, Belgii a nawet z odległej Japonii.

Alina Świeży-Sobel w „Gościu Niedzielnym” tak pisała o tym Muzeum: „Wśród ustawionych w oszklonych gablotach, czy na fisharmoniach setek figur, głównie drewnianych i porcelanowych, widać wyraźnie, jak ważną orędowniczką jest Matka Boża, zwłaszcza z Lourdes, ale też innych europejskich sanktuariów. Jest również MB Szkaplerzna czy Nieustającej Pomocy. Figury z Lourdes pochodzą z niemal całej Europy. Jest i piękna Madonna z Podlasia, i rzeźby Matki Bożej, które wyszły spod dłuta twórców ludowych z różnych regionów. Zwraca uwagę figura Maryi z Dzieciątkiem Jezus na ręku, z przytuloną u Jej kolan postacią św. Jana Chrzciciela. W różnych figurkach pojawia się też popularne w rodzinach Praskie Dzieciątko Jezus, są też liczne anioły, ale i rzadsze figury, m.in. św. Anny Samotrzeciej, św. Tomasza. Wśród porcelanowych figur św. Franciszka zwraca uwagę odmienna w barwie postać świętego, wykonana z gliny pochodzącej z Asyżu. W okazały obrazie pojawia się na wystawie popularna we Włoszech św. Rozalia, która schroniła się w grocie”.